ในป่าแห่งหนึ่งมีสุนัขจิ้งจอกอยู่ตัวหนึ่งกำลังเดินเล่นอยู่ในป่า เมื่อสิงโตเดินผ่านเข้ามา มันก็เกิดตกใจ จนสิ้นสติเพราะมันนั้นไม่เคยเห็นสิงโตมาก่อน
ในเดือนต่อมามันได้พบสิงโตอีกครั้งที่ริมลำธาร บังเกิดตกใจขึ้นมาไม่น้อย เเต่ก็ยังสามารถควบคุมสติเอาไว้ได้ ไม่ถึงกับขาสั่นเป็นลมล้มพับไปอีกเหมือนอย่างคราวที่แล้ว
เดือนต่อมามันพบสิงโตเข้าโดยบังเอิญที่ทุ่งหญ้าชายป่า ในคราวนี้มันก็ไม่รู้สึกกลัว เเม้เเต่น้อย เเละยังกล้าวิ่งเข้าไปทักทายกับสิงโตอีกด้วยว่า
“สวัสดี ท่านเจ้าป่า วันนี้อากาศดีนะท่าน”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
คนเรามักไม่ยำเกรงผู้ที่คุ้นเคยกันดี